ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคและการใช้งานและข้อควรระวัง

ในการซื้อขายเพื่อการลงทุน การวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐานและการวิเคราะห์ทางเทคนิคเป็นวิธีการวิเคราะห์หลักสองวิธี การวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐานมุ่งเน้นไปที่ข้อมูลเฉพาะของปัจจัยพื้นฐาน เช่น รูปแบบธุรกิจและสถานการณ์ทางการเงินของบริษัท ในขณะที่การวิเคราะห์ทางเทคนิคมุ่งเน้นไปที่การวิเคราะห์แนวโน้มของตลาดและการคาดการณ์การเปลี่ยนแปลงราคาผ่านตัวบ่งชี้ทางเทคนิคต่างๆ เพื่อที่จะวิเคราะห์ทางเทคนิคได้ดี นักลงทุนจะต้องคุ้นเคยและใช้ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ตอนนี้มาดูตัวบ่งชี้ทางเทคนิค การใช้งาน และข้อควรพิจารณากัน

ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคหมายถึงอะไร?

ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคคือข้อมูลเชิงปริมาณที่อ้างอิงจากราคาในอดีตและข้อมูลปริมาณการซื้อขายของหุ้นหรือตลาด ซึ่งคำนวณโดยใช้สูตรทางคณิตศาสตร์และใช้ในการวิเคราะห์แนวโน้มของตลาดและคาดการณ์การเปลี่ยนแปลงราคาในอนาคต ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคช่วยให้นักลงทุนและผู้ซื้อขายระบุแนวโน้มของตลาด ช่วงเวลาในการซื้อหรือขาย และจุดเปลี่ยนกลับของตลาดที่อาจเกิดขึ้นได้

ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคสามารถแบ่งประเภทได้เป็นประเภทต่างๆ เช่น ตัวบ่งชี้แนวโน้ม ตัวบ่งชี้โมเมนตัม ตัวบ่งชี้ความผันผวน และตัวบ่งชี้ปริมาณ ตัวบ่งชี้แต่ละประเภทให้ข้อมูลที่แตกต่างกันเกี่ยวกับตลาด ตัวบ่งชี้แนวโน้มช่วยระบุทิศทางโดยรวมของตลาด ตัวบ่งชี้โมเมนตัมวัดความเร็วและความแรงของการเคลื่อนไหวของราคา ตัวบ่งชี้ความผันผวนประเมินช่วงความผันผวนของตลาด และตัวบ่งชี้ปริมาณยืนยันความแรงของแนวโน้มและจุดเปลี่ยนที่เป็นไปได้ของตลาด การใช้ตัวบ่งชี้เหล่านี้ร่วมกันช่วยให้วิเคราะห์สภาพตลาดได้อย่างครอบคลุมจากมุมมองที่หลากหลาย และปรับปรุงความแม่นยำของการตัดสินใจลงทุน

ตัวบ่งชี้แนวโน้มหลัก ได้แก่ Moving Average (MA), Average Convergence Index (ADXADX) และ Moving Average Convergence Divergence (MACD) ตัวบ่งชี้เหล่านี้ช่วยให้นักลงทุนเข้าใจทิศทางหลักของตลาดได้ในรูปแบบต่างๆ เพื่อที่จะพัฒนากลยุทธ์การซื้อขายที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แสดงแนวโน้มระยะยาวโดยการปรับข้อมูลราคาให้เรียบ ซึ่งช่วยยืนยันว่าตลาดอยู่ในแนวโน้มขาขึ้นหรือขาลง ในทางกลับกัน Average Convergence Index (ADX) มุ่งเน้นไปที่การวัดความแข็งแกร่งของแนวโน้มตลาด การประเมินความคงอยู่ของแนวโน้มและความแข็งแกร่งของแนวโน้ม

นอกจากนี้ MACD ยังใช้ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ระยะสั้นและระยะยาวร่วมกันเพื่อให้ทราบถึงการเคลื่อนไหวของแนวโน้มตลาดและจุดกลับตัวที่อาจเกิดขึ้นได้ การตัดกันของเส้น MACD กับเส้นสัญญาณ รวมถึงการเปลี่ยนแปลงในฮิสโทแกรม MACD ช่วยให้นักลงทุนระบุการเปลี่ยนแปลงในแนวโน้มและจังหวะเวลาของการซื้อและขายได้ การใช้ตัวบ่งชี้แนวโน้มเหล่านี้ร่วมกันจะช่วยให้นักลงทุนเข้าใจแนวโน้มของตลาดได้ชัดเจนขึ้นและปรับปรุงความแม่นยำของการตัดสินใจซื้อขายของตนได้

ตัวบ่งชี้โมเมนตัม เช่น ดัชนีความแข็งแกร่งสัมพันธ์ (RSI) และสุ่มสุ่ม (KDJ) ส่วนใหญ่ใช้เพื่อวัดความเร็วและความแรงของการเคลื่อนไหวของราคา ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคเหล่านี้ช่วยให้นักลงทุนเข้าใจการเปลี่ยนแปลงโมเมนตัมในตลาด และจึงปรับเวลาการซื้อและขายให้เหมาะสมที่สุด RSI ประเมินสถานะซื้อมากเกินไปหรือขายมากเกินไปของตลาดโดยเปรียบเทียบแนวโน้มขาขึ้นโดยเฉลี่ยกับแนวโน้มขาลงโดยเฉลี่ยในช่วงระยะเวลาหนึ่ง ซึ่งในทางกลับกันจะช่วยระบุจุดเปลี่ยนราคาที่เป็นไปได้

ในทางกลับกัน KDJ เผยให้เห็นพื้นที่ที่ซื้อมากเกินไปหรือขายมากเกินไปในตลาดโดยการคำนวณความสัมพันธ์ระหว่างราคาสูงสุด ต่ำสุด และราคาปิดของราคาในช่วงเวลาหนึ่ง ตัวบ่งชี้โมเมนตัมเหล่านี้ให้สัญญาณเกี่ยวกับตลาดที่ซื้อมากเกินไปหรือขาย ช่วยให้นักลงทุนตัดสินใจซื้อขายได้ในเวลาที่เหมาะสมและหลีกเลี่ยงการเข้าและออกจากตลาดภายใต้เงื่อนไขที่ไม่เอื้ออำนวย

ตัวบ่งชี้ความผันผวน เช่น Bollinger Bands และ Average True Range (ATR) ถูกใช้เพื่อช่วยให้นักลงทุนเข้าใจระดับความผันผวนในตลาด เพื่อที่พวกเขาจะได้พัฒนากลยุทธ์การซื้อขายที่เหมาะสมยิ่งขึ้น Bollinger Bands กำหนดระดับบนและล่างโดยการคำนวณค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของราคา ระดับเหล่านี้แสดงช่วงความผันผวนในตลาดและช่วยระบุสภาวะซื้อมากเกินไปหรือขายมากเกินไปที่อาจเกิดขึ้นได้ ราคาที่แตะระดับบนและล่างของ Bollinger Bands มักจะเป็นสัญญาณของจุดเปลี่ยนที่อาจเกิดขึ้นในตลาด

ในทางกลับกัน Average True Range (ATR) วัดขนาดของความผันผวนของราคาในช่วงเวลาหนึ่งและเป็นตัวบ่งชี้เชิงปริมาณของความผันผวนของตลาด การเพิ่มขึ้นของ ATR บ่งชี้ถึงการเพิ่มขึ้นของความผันผวน ซึ่งอาจมาพร้อมกับการเพิ่มขึ้นของการเคลื่อนไหวของราคา ในขณะที่การลดลงของ ATR บ่งชี้ถึงการลดลงของความผันผวนและราคาที่ลดลง การใช้ตัวบ่งชี้ความผันผวนทั้งสองนี้ทำให้ผู้ลงทุนสามารถประเมินความเสี่ยงและโอกาสของตลาดได้ดีขึ้น และด้วยเหตุนี้จึงปรับปรุงกลยุทธ์การซื้อขายของตนให้เหมาะสมที่สุด

ตัวบ่งชี้ปริมาณการซื้อขาย รวมถึงปริมาณการซื้อขายและเส้นสะสม/กระจาย (ADL) ช่วยระบุความแข็งแกร่งของแนวโน้มและสัญญาณการกลับตัวที่อาจเกิดขึ้น ปริมาณการซื้อขายแสดงปริมาณการซื้อขายและช่วยกำหนดระดับความสอดคล้องของตลาดกับการเคลื่อนไหวของราคา โดยปกติแล้วการเพิ่มขึ้นของปริมาณการซื้อขายบ่งชี้ว่าแนวโน้มมีแนวโน้มที่จะดำเนินต่อไป ในขณะที่การลดลงอาจบ่งชี้ถึงการอ่อนตัวหรือการกลับตัวของแนวโน้ม

เส้นสะสม/การจัดส่งจะรวมการเคลื่อนไหวของราคาและปริมาณการซื้อขายเพื่อเปิดเผยอำนาจการซื้อและการขายของตลาด เมื่อเส้นสะสม/การจัดส่งเพิ่มขึ้น แสดงว่ากำลังซื้อที่แข็งแกร่งและราคาอาจเพิ่มขึ้น เมื่อเส้นลดลง แสดงว่ากำลังขายที่เพิ่มขึ้นและความเสี่ยงด้านลบต่อตลาด เมื่อใช้ร่วมกัน ตัวบ่งชี้เหล่านี้จะช่วยให้ประเมินแนวโน้มและจุดกลับตัวของตลาดได้แม่นยำยิ่งขึ้น

ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคเหล่านี้ให้มุมมองที่แตกต่างกันเกี่ยวกับสถานะของตลาด ช่วยให้นักลงทุนสามารถวิเคราะห์การเคลื่อนไหวของตลาดจากหลายมุมมอง ตัวบ่งชี้แนวโน้มช่วยระบุทิศทางโดยรวมของตลาด ตัวบ่งชี้โมเมนตัมวัดความแรงของการเคลื่อนไหวของราคา ตัวบ่งชี้ความผันผวนประเมินขอบเขตของตลาด และตัวบ่งชี้ปริมาณยืนยันความแรงของแนวโน้มและจุดเปลี่ยนที่อาจเกิดขึ้น การรวมตัวบ่งชี้หลายตัวเข้าด้วยกันทำให้นักลงทุนสามารถพิจารณาปัจจัยต่างๆ ของตลาดได้หลากหลาย เพื่อวิเคราะห์ตลาดได้อย่างครอบคลุมยิ่งขึ้น และตัดสินใจซื้อขายได้อย่างมีข้อมูลและมีประสิทธิภาพมากขึ้น

ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคมีประโยชน์ต่อการซื้อขายหุ้นหรือไม่?

การวิเคราะห์ข้อมูลราคาและปริมาณการซื้อขายในอดีตทำให้ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์อย่างมากในการซื้อขายหุ้น เนื่องจากช่วยให้นักลงทุนระบุแนวโน้มของตลาด กำหนดเวลาซื้อและขาย และคาดการณ์การเคลื่อนไหวของราคาได้ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าตัวบ่งชี้ทางเทคนิคจะให้ข้อมูลที่มีค่า แต่ก็มีข้อจำกัด เช่น สัญญาณล่าช้าและสัญญาณหลอก ดังนั้น จึงควรใช้ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคร่วมกับวิธีการวิเคราะห์อื่นๆ เพื่อปรับปรุงความแม่นยำของการตัดสินใจลงทุน

ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคมีข้อได้เปรียบที่สำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการระบุแนวโน้ม ตัวอย่างเช่น ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ (MA) จะให้ข้อบ่งชี้ที่ชัดเจนเกี่ยวกับแนวโน้มระยะยาวของตลาดโดยการปรับข้อมูลราคา ทำให้ผู้ลงทุนสามารถตัดสินทิศทางหลักของตลาดได้ดีขึ้น ตัวบ่งชี้เหล่านี้สามารถแนะนำผู้ลงทุนให้ติดตามแนวโน้มหรือปรับกลยุทธ์ในเวลาที่เหมาะสมได้อย่างมีประสิทธิภาพ จึงช่วยปรับปรุงวิทยาศาสตร์และความแม่นยำของการตัดสินใจซื้อขาย

นอกจากนี้ยังมีบทบาทสำคัญในการสร้างสัญญาณซื้อและขาย ตัวอย่างเช่น ดัชนีความแข็งแกร่งสัมพันธ์ (RSI) และ MACD (ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ของความแตกต่างคงที่) สามารถให้สัญญาณซื้อและขายที่ชัดเจนแก่ผู้ลงทุน สัญญาณเหล่านี้ช่วยให้ผู้ลงทุนตัดสินใจได้ในเวลาที่เหมาะสมและปรับกลยุทธ์การซื้อขายให้เหมาะสมที่สุด

ในเวลาเดียวกัน ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคยังมีบทบาทสำคัญในการบริหารความเสี่ยงอีกด้วย ตัวบ่งชี้ความผันผวน เช่น Bollinger Bands และ Average True Range (ATR) สามารถประเมินความผันผวนของตลาดและช่วยให้นักลงทุนกำหนดจุดตัดขาดทุนและจุดทำกำไรที่เหมาะสมได้ เครื่องมือเหล่านี้สามารถควบคุมความเสี่ยงได้อย่างมีประสิทธิภาพและเพิ่มความแข็งแกร่งของกลยุทธ์การลงทุน

ตัวบ่งชี้ปริมาณมีบทบาทสำคัญต่อการยืนยันตลาด ตัวอย่างเช่น เส้นปริมาณและเส้นการสะสม/การกระจายสามารถช่วยยืนยันความถูกต้องของการเคลื่อนไหวของราคา ตัวบ่งชี้เหล่านี้สามารถเพิ่มความน่าเชื่อถือของสัญญาณ ช่วยให้นักลงทุนสามารถตัดสินขอบเขตที่แท้จริงของแนวโน้ม และตัดสินใจซื้อขายได้แม่นยำยิ่งขึ้น

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากตัวบ่งชี้ทางเทคนิคส่วนใหญ่คำนวณจากข้อมูลในอดีต จึงมักสะท้อนถึงการเคลื่อนไหวของตลาดในอดีต ดังนั้น นักลงทุนอาจไม่ได้รับสัญญาณจนกว่าตลาดจะเปลี่ยนแปลงไปแล้ว ความล่าช้านี้อาจนำไปสู่ความล่าช้าในการตัดสินใจ ซึ่งอาจส่งผลต่อเวลาและประสิทธิผลของการลงทุน แม้ว่าตัวบ่งชี้ทางเทคนิคอาจเป็นข้อมูลอ้างอิงที่มีค่า แต่ในสภาพแวดล้อมตลาดที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา นักลงทุนควรใช้เครื่องมือวิเคราะห์และวิธีการอื่นๆ เพื่อปรับปรุงความแม่นยำและความตรงเวลาของการตัดสินใจ

ข้อจำกัดอีกประการหนึ่งของตัวบ่งชี้ทางเทคนิคคืออาจสร้างสัญญาณเท็จหรือทำให้เข้าใจผิดได้ โดยเฉพาะในตลาดที่มีการผันผวน เนื่องจากตัวบ่งชี้ทางเทคนิคอาศัยข้อมูลในอดีตในการคำนวณ ตัวบ่งชี้จึงอาจให้สัญญาณซื้อและขายที่เป็นเท็จบ่อยครั้งเมื่อตลาดเคลื่อนไหวในแนวข้างหรือไม่มีแนวโน้มที่ชัดเจน สัญญาณเท็จเหล่านี้อาจทำให้ผู้ลงทุนทำการซื้อขายที่ไม่จำเป็น ซึ่งอาจนำไปสู่การสูญเสียได้

ข้อจำกัดประการหนึ่งของตัวบ่งชี้ทางเทคนิคคืออาจแสดงผลลัพธ์ที่แตกต่างกันในสภาพแวดล้อมทางการตลาดที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น ในตลาดที่มีความแข็งแกร่ง ตัวบ่งชี้บางตัวอาจมีประสิทธิภาพในการช่วยระบุแนวโน้มและสัญญาณซื้อและขาย ในขณะที่ในตลาดที่อ่อนแอหรือผันผวน ตัวบ่งชี้เหล่านี้อาจทำงานได้ไม่ดีและสร้างสัญญาณที่เข้าใจผิดได้ รูปแบบทางเทคนิคเดียวกันอาจส่งผลกระทบที่แตกต่างกันในสภาพแวดล้อมทางการตลาดที่แตกต่างกัน

นอกจากนี้ ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคตัวเดียวมักจะไม่สามารถสะท้อนความซับซ้อนของตลาดได้ทั้งหมด ดังนั้น การพึ่งพาตัวบ่งชี้ตัวเดียวในการตัดสินใจอาจนำไปสู่การวิเคราะห์แบบด้านเดียว เพื่อให้ได้การประเมินตลาดที่แม่นยำยิ่งขึ้น นักลงทุนควรผสมผสานตัวบ่งชี้แนวโน้ม โมเมนตัม ความผันผวน และปริมาณ รวมถึงวิธีการวิเคราะห์อื่นๆ เข้าด้วยกัน วิธีนี้ช่วยให้วิเคราะห์พลวัตของตลาดได้อย่างครอบคลุมมากขึ้น จึงเพิ่มความแม่นยำและประสิทธิผลของการตัดสินใจ และลดโอกาสที่อาจเกิดการตัดสินใจผิดพลาดอันเนื่องมาจากข้อจำกัดของตัวบ่งชี้ตัวเดียว

โดยรวมแล้ว ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคถือเป็นเครื่องมือสำคัญในการลงทุนในหุ้นเพื่อช่วยวิเคราะห์แนวโน้มตลาดและการเคลื่อนไหวของราคา อย่างไรก็ตาม เพื่อให้สามารถตัดสินใจลงทุนได้แม่นยำยิ่งขึ้น ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคควรใช้ร่วมกับการวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐาน ข่าวสารตลาด และกลยุทธ์การลงทุนส่วนบุคคล วิธีนี้จะช่วยให้การตัดสินใจมีความครอบคลุมและแม่นยำมากขึ้น โดยคำนึงถึงปัจจัยพื้นฐานของบริษัท ความรู้สึกของตลาด และวัตถุประสงค์ในการลงทุน

ข้อควรระวังในการใช้ตัวบ่งชี้ทางเทคนิค

นักลงทุนสามารถคัดกรองหุ้นจากหุ้นหลากหลายประเภทเพื่อระบุหุ้นที่ตอบสนองสัญญาณทางเทคนิคเฉพาะได้โดยใช้ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคต่างๆ เช่น ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ ดัชนีความแข็งแกร่งสัมพันธ์ (RSIRSI) และ MACD อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญคือต้องทราบว่ารูปแบบทางเทคนิคเดียวกันอาจมีพฤติกรรมที่แตกต่างกันในสภาพแวดล้อมตลาดที่แตกต่างกัน ดังนั้น เมื่อใช้ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคในการเลือกหุ้น การวิเคราะห์อย่างครอบคลุมร่วมกับแนวโน้มตลาดโดยรวมและผลงานของภาคอุตสาหกรรมจึงมีความสำคัญ เพื่อปรับปรุงความแม่นยำในการตัดสินใจเลือกหุ้น

ในตลาดที่มีความแข็งแกร่ง รูปแบบทางเทคนิค เช่น 'Morning Star' หรือ 'Duck Head' มักจะทำงานได้ดี โดยส่งสัญญาณว่าราคาหุ้นจะปรับตัวสูงขึ้น อย่างไรก็ตาม ในตลาดที่อ่อนแอ รูปแบบเหล่านี้อาจล้มเหลว และราคาอาจยังคงลดลงหรือเคลื่อนไหวในแนวข้าง ดังนั้น เมื่อใช้ตัวบ่งชี้ทางเทคนิค คุณจะต้องปรับกลยุทธ์ของคุณให้เข้ากับสภาพแวดล้อมของตลาดเพื่อให้มั่นใจว่าการตัดสินใจลงทุนจะแม่นยำยิ่งขึ้น

การคัดเลือกหุ้นจะยากขึ้นเมื่อตลาดอ่อนแอ แม้ว่าจะเลือกหุ้นที่แข็งแกร่งพร้อมรูปแบบที่ดี แต่การขึ้นของราคาหุ้นก็จำกัดเนื่องจากตลาดโดยรวมไม่ดี และหุ้นอาจเผชิญกับการขาดทุน นักลงทุนจำนวนมากในตลาดที่อ่อนแอมักไล่ตามหุ้นที่แข็งแกร่ง ซึ่งทำให้ติดกับได้ง่ายเมื่ออยู่ที่ระดับสูง ดังนั้น จำเป็นต้องปรับตัวบ่งชี้ทางเทคนิคในตลาดที่อ่อนแอเพื่อหลีกเลี่ยงการไล่ตามหุ้นที่แข็งแกร่งในระยะสั้นอย่างไม่ลืมหูลืมตา

หุ้นที่แข็งแกร่งจะมีโอกาสปรับตัวสูงขึ้นเมื่อตลาดแข็งแกร่ง หุ้นที่แข็งแกร่งมักจะดึงดูดผู้ติดตาม และแรงขับเคลื่อนหลักจะกล้าที่จะดึงราคาหุ้นให้สูงขึ้น ในเวลานี้ หุ้นที่แข็งแกร่งมีแนวโน้มที่จะปรับตัวสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง และหุ้นที่แข็งแกร่งก็จะแข็งแกร่งอยู่เสมอ ในกรณีนี้ ตัวบ่งชี้ทางเทคนิคสามารถช่วยให้นักลงทุนคว้าโอกาสในตลาดได้ โดยเฉพาะหุ้นที่แข็งแกร่งที่ไม่ยอมปรับตัว

ในการคัดเลือกหุ้นทางเทคนิค ค่าเฉลี่ยระยะสั้นที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่ เส้น 5 วัน เส้น 10 วัน และเส้น 20 วัน ราคาหุ้นที่ทะลุเส้น 5 วันมักบ่งชี้ถึงโมเมนตัมขาขึ้นในระยะสั้น และหากราคาหุ้นทะลุเส้น 5 วันมาพร้อมกับปริมาณการซื้อขายที่เพิ่มขึ้น ตลาดจะตอบรับหุ้นตัวนี้มากขึ้น สำหรับหุ้นที่มีราคาอยู่ระหว่างเส้น 5 วันและ 10 วัน การดีดตัวกลับหลังจากถอยกลับไปที่เส้น 10 วันอาจบ่งบอกว่าหุ้นตัวนั้นได้ผ่านการปรับฐานระยะสั้นและคาดว่าจะปรับตัวเพิ่มขึ้นต่อไป และเมื่อกลับไปที่เส้น 20 วัน จำเป็นต้องวิเคราะห์หุ้นอย่างระมัดระวัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อราคาหุ้นอยู่ในระดับสูง ย้อนกลับ ย้อนกลับ กลับไปที่เส้น 20 วัน อาจมีความเสี่ยงมากขึ้น

SMA 20 วันเป็นระดับแนวรับสำคัญในการวิเคราะห์ทางเทคนิค ซึ่งแสดงถึงต้นทุนเฉลี่ยของเดือน โดยปกติแล้ว หุ้นที่แข็งแกร่งจะไม่ตกลงต่ำกว่า SMA 20 วัน และเมื่อตกลงมา ก็อาจทำให้ผู้ลงทุนรายย่อยที่เน้นด้านเทคนิคขายหุ้น ซึ่งส่งผลกระทบต่อความเชื่อมั่นของตลาด ดังนั้น แรงกระตุ้นหลักมักจะหลีกเลี่ยงไม่ให้หุ้นตกลงต่ำกว่า SMA 20 วัน เพื่อรักษาเสถียรภาพของตลาด ในการเลือกหุ้นทางเทคนิค นักลงทุนควรเน้นไปที่ว่าราคาหุ้นสามารถทรงตัวเหนือ SMA 20 วันได้หรือไม่ เพื่อให้เข้าใจโอกาสในการลงทุนได้ดีขึ้นและหลีกเลี่ยงความเสี่ยง

เมื่อใช้ตัวบ่งชี้ทางเทคนิค Relative Strength สำหรับการเลือกหุ้น ควรให้ความสำคัญกับหุ้นที่มีแนวโน้มขาขึ้นในระยะยาว ตัวอย่างเช่น เส้น Relative Strength ของ NVIDIA ยังคงเคลื่อนไหวสูงขึ้นในระยะยาว แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งแม้ในช่วงที่ตลาดมีการปรับตัวในวงกว้าง ซึ่งหมายความว่าหุ้นยังคงอยู่ในแนวโน้มขาขึ้นที่มั่นคงท่ามกลางความผันผวนของตลาด และตอบสนองความต้องการของนักลงทุนระยะยาว

นอกจากนี้ ให้มองหาหุ้นที่ราคาหุ้นยังไม่ทำจุดสูงสุดใหม่ แต่เส้นความแข็งแกร่งสัมพันธ์นั้นสูงกว่าจุดสูงสุดเป็นประวัติการณ์แล้ว ซึ่งโดยปกติแล้วบ่งชี้ว่านักลงทุนสถาบันให้ความสนใจซื้อหุ้นดังกล่าวอย่างมาก ซึ่งอาจผลักดันให้ราคาหุ้นสูงขึ้นในอนาคต หุ้นอย่าง Sientra และ DocuSign ในปี 2020 แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งสัมพันธ์นี้ ส่งผลให้หุ้นดังกล่าวทำจุดสูงสุดเป็นประวัติการณ์

เพื่อให้เหมาะสมกับความต้องการในการลงทุนของแต่ละบุคคลมากขึ้น นักลงทุนสามารถปรับตัวบ่งชี้ความแข็งแกร่งสัมพันธ์สำหรับรอบการลงทุนที่แตกต่างกันได้ ตัวอย่างเช่น สำหรับนักลงทุนระยะกลางถึงระยะยาว สามารถตั้งค่า SMA เป็น 50 หรือ 200 วันเพื่อลดการรบกวนสัญญาณจากความผันผวนของตลาดในระยะสั้น และจับการเปลี่ยนแปลงในแนวโน้มของหุ้นได้แม่นยำยิ่งขึ้น

ความสำเร็จของการเลือกหุ้นทางเทคนิคไม่ได้ขึ้นอยู่กับตัวบ่งชี้เพียงอย่างเดียว แต่ยังต้องรวมเข้ากับสภาพแวดล้อมทั่วไปของตลาดและเงื่อนไขเฉพาะของหุ้นแต่ละตัวด้วย เมื่อใช้ตัวบ่งชี้ทางเทคนิค นักลงทุนต้องมีความยืดหยุ่นในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของตลาดและปรับกลยุทธ์เพื่อหลีกเลี่ยงการใช้ตัวบ่งชี้แบบอัตโนมัติ ในขณะเดียวกัน การควบคุมความเสี่ยงก็มีความสำคัญเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตลาดอ่อนแอหรือหุ้นแต่ละตัวมีราคาสูง คุณควรตื่นตัวต่อความเสี่ยงของการย้อนกลับและหยุดกำไรหรือหยุดการขาดทุนในเวลาที่เหมาะสม

คำเตือน: เอกสารนี้จัดทำขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการให้ข้อมูลทั่วไปเท่านั้น และไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นคำแนะนำทางการเงิน การลงทุน หรือคำแนะนำอื่นใดที่ควรอ้างอิง (และไม่ควรพิจารณาว่าเป็นคำแนะนำ) ความคิดเห็นใดๆ ในเอกสารนี้ไม่ถือเป็นคำแนะนำของ EBC หรือผู้เขียนว่าการลงทุน หลักทรัพย์ ธุรกรรม หรือกลยุทธ์การลงทุนใดๆ เหมาะสมกับบุคคลใดบุคคลหนึ่งโดยเฉพาะ