การพัฒนาแนวโน้มตลาด Forex

การพัฒนาล่าสุดของตลาดแลกเปลี่ยนแสดงให้เห็นว่าการซื้อขายแลกเปลี่ยนแสดงให้เห็นถึงคอลเลกชันของลักษณะที่ไม่ซ้ำกันและแนวโน้มไปข้างหน้า เนื้อหาต่อไปนี้มีการกล่าวถึงลักษณะสำคัญหลายประการและแนวโน้มการพัฒนาของการซื้อขายแลกเปลี่ยน

1. องค์ประกอบของผู้เข้าร่วมในตลาดแลกเปลี่ยนกำลังเริ่มต้นจากผู้ใช้ปลายทางไปจนถึงตัวกลาง

ตลาดสวอปส่วนใหญ่ประกอบด้วยสองกลุ่มผู้เข้าร่วม: ผู้ใช้ปลายทางและตัวกลางทางการเงิน ทั้งสองกลุ่มใช้ประโยชน์จากตลาดแลกเปลี่ยนวัตถุประสงค์

ผู้ใช้ปลายทางซึ่งรวมถึงการธนาคารองค์กรการเงินและการประกันภัยหน่วยงาน, องค์กรระหว่างประเทศ, หน่วยงานภาครัฐ,การใช้ประโยชน์จากตลาดแลกเปลี่ยนส่วนใหญ่จะใช้สำหรับ:

ในทางกลับกัน ตัวกลางทางการเงินหรือผู้ร่วมระหว่างธนาคารตลาดแลกเปลี่ยนสร้างรายได้ค่าธรรมเนียมหรือกำไรจากโอกาสในการซื้อขายซึ่งรวมถึงจากสหรัฐฯ ญี่ปุ่นสหราชอาณาจักรและประเทศอื่น ๆ ในยุโรป สำหรับธุรกิจและการลงทุนธนาคาร, การซื้อขายแลกเปลี่ยนเป็นแหล่งที่น่าสนใจของสินทรัพย์นอกตารางรายได้

องค์ประกอบที่แท้จริงของตลาดแลกเปลี่ยนแสดงให้เห็นว่าปริมาณการซื้อขายรายได้ของผู้ใช้ปลายทางสูงกว่ารายได้ของตัวกลางทางการเงิน ณ วันที่ในปี 1988 ดอกเบี้ยรวมเงินต้นตามสัญญา 1,010.2 ล้านเหรียญสหรัฐสวอปอัตราดอกเบี้ย ซึ่งมียอดสวอปสำหรับผู้ใช้ปลายทางอยู่ที่ 6.689 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ขณะที่ยอดสวอปธนาคารสมาชิกของสมาคมผู้ค้าแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศคือ $3.413พันล้าน

เข้าสู่ทศวรรษ 1990 เมื่อกิจกรรมการควบรวมและซื้อกิจการลดลงภาคธุรกิจ การซื้อขายสวอปที่มีเลเวอเรจ และสวอปที่เกี่ยวข้องกับการควบรวมและซื้อกิจการลดลงส่งผลให้อัตราการเติบโตของความต้องการสวอปสำหรับผู้ใช้ปลายทางลดลง ข้างในในทางตรงกันข้าม การใช้สวอปโดยตัวกลางทางการเงินเพิ่มขึ้น โดยปลายปี 1990ยอดคงค้างของเงินต้นตามสัญญา 61% ของอัตราแลกเปลี่ยนคิดเป็นร้อยละ 39 ตามลำดับ ในช่วงครึ่งแรกของปี 1991 การแลกเปลี่ยนระหว่างธนาคารที่จัดขึ้นใหม่วงเงิน 335.4 ล้านเหรียญสหรัฐฯ คิดเป็น 44% ของข้อตกลงใหม่ทั้งหมดจำนวนเงินต้นตามสัญญาสำหรับการแลกเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ย

2. ผู้ค้าแลกเปลี่ยนมีความอ่อนไหวต่อความเสี่ยงของคู่สัญญามากขึ้น

ตลาดแลกเปลี่ยนมีลักษณะเป็นสองเท่า ในแง่หนึ่งบทบาทของมันคือตลาดค้าส่งที่มีการซื้อขายตามกฎที่กำหนดไว้ล่วงหน้าและในหน้าจอ ประมาณหนึ่งในสามของการแลกเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ยและหนึ่งในสี่ของการแลกเปลี่ยนสกุลเงินเป็นธุรกรรมที่ค่อนข้างเป็นมาตรฐาน ในทางกลับกันการแลกเปลี่ยนการซื้อขายเกิดขึ้นในตลาด OTC หรือตลาดค้าปลีกหรือตลาดดุลยพินิจลักษณะ ต้องมีการจัดแยกการค้าแต่ละประเภท

แม้ว่านี่จะช่วยให้ผู้ค้ามีความยืดหยุ่น แต่ก็มักจะนำความไม่โปร่งใสอันเกิดจากการจัดการส่วนตัว หรือแรงจูงใจของผู้ใช้ปลายทาง ประกอบกับความไม่แน่นอนที่สำคัญของระเบียบการซื้อขาย OTCหน่วยงานของรัฐต่าง ๆ ซึ่งนำไปสู่ความเสี่ยงทางการตลาดอย่างมาก มกราคมในปี 1991 สภาสูงของอังกฤษได้ผ่านกฎหมายที่ให้อํานาจแก่รัฐบาลรวมทั้งเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการซื้อขายแลกเปลี่ยนและเกี่ยวข้องกิจกรรมที่ผิดกฎหมาย กฎหมายดังกล่าวสร้างความเสียหายอย่างมหาศาลต่อผู้เข้าร่วมประชุมจำนวนมากธนาคารในการทำธุรกรรมแลกเปลี่ยน

นับตั้งแต่ทศวรรษ 1990 เป็นต้นมา เนื่องจากวิกฤตการณ์ทั่วไปในภาคการธนาคารตะวันตกการล้มละลายและการลดอันดับความน่าเชื่อถือ ความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับผู้เข้าร่วมแลกเปลี่ยนความเสี่ยงของคู่สัญญา การตอบสนองของตลาดต่อความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของคู่สัญญาระยะเวลาการแลกเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ยที่จัดขึ้นใหม่สั้นลง ระยะยาวการแลกเปลี่ยนจะถูกจัดโดยสถาบันที่มีอันดับเครดิตสูงกว่า

เพื่อลดความเสี่ยงด้านเครดิตและการจ่ายเงินในการซื้อขายแลกเปลี่ยนสมาคมผู้ค้าแลกเปลี่ยนหากมีการทำธุรกรรมใน "อัตราดอกเบี้ยและการแลกเปลี่ยนสกุลเงิน" ฉบับแก้ไขข้อตกลง " โปรโตคอลมาตรฐานใช้ชุดของประกาศ ข้อตกลง การผิดนัดชำระหนี้ การสิ้นสุด เหตุการณ์ที่ผิดกฎหมาย การเปลี่ยนแปลงเครดิตเหตุการณ์และการเปลี่ยนแปลงเงินทุนของธนาคารที่กำหนดสิทธิและหน้าที่ของทั้งสองฝ่ายที่เกี่ยวข้องกับการดิสเครดิต

ขณะเดียวกันเพื่อลดความเสี่ยงในการชำระเงินของคู่สัญญาข้อตกลงระบุว่า "หลักข้อตกลง "ในวันชำระเงินของการทำธุรกรรมทั้งสองฝ่ายจะได้รับและค่าใช้จ่ายทั้งหมดของการแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันในคู่สกุลเงินเดียวกันฝ่ายที่จ่ายเงินจำนวนมากจ่ายส่วนต่างหลังจากหักล้าง

ข้อตกลงการแลกเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ยและสกุลเงินเป็นเอกสารที่มีผลผูกพันทางกฎหมายมีข้อจำกัดบางประการในการซื้อขายแลกเปลี่ยน การใช้ประโยชน์จากผู้เข้าร่วมตลาดข้อตกลงนี้สามารถลดความเสี่ยงทางการเงินและเครดิตในการซื้อขายแลกเปลี่ยนโดยเงื่อนไขการบริหารความเสี่ยงดังกล่าว อย่างไรก็ตาม เมื่อมองจากตลาดเนื่องจากขาดระบบบัญชีโปรโตคอลที่ได้มาตรฐานและตราสาร OTC กลไกการเปิดเผยข้อมูลทางการเงินสำหรับผู้ค้าแม้จะระมัดระวังและให้ความสำคัญกับฐานะการเงินของคู่สัญญามากขึ้นพบว่ายากที่จะหลีกเลี่ยงความสูญเสียที่เกิดจากความเสี่ยงของคู่สัญญาได้อย่างมีประสิทธิภาพในระหว่างการซื้อขาย

3. ในองค์ประกอบของสกุลเงินของอัตราแลกเปลี่ยนและสกุลเงินสัดส่วนของ Swap ในสกุลเงิน USD และ Swap ที่มีส่วนร่วมในสกุลเงิน USDลดลงอย่างเห็นได้ชัด

ณ สิ้นปี 1988 จำนวนเงินแลกเปลี่ยนในสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐ728,200 ล้านเหรียญสหรัฐฯ คิดเป็น 72% ของยอดเงินต้นคงค้างทั้งหมดจำนวนเงินในปีเดียวกันในขณะที่อัตราแลกเปลี่ยนในสกุลเงินอื่นค่าเงินมีสัดส่วนเพียง 28% เท่านั้น ในปี 1989เงินดอลลาร์สหรัฐฯ คิดเป็น 66% ของยอดเงินต้นคงค้างทั้งหมดแลกเปลี่ยนในอัตราในสกุลเงินอื่น ๆ รวมทั้งเยนญี่ปุ่นปอนด์อังกฤษและดีอีเอ็ม คิดเป็น 34 เปอร์เซ็นต์

ณ สิ้นปี 1990 การแลกเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ยในสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐเป็นเพียงคิดเป็นร้อยละ 55 ของยอดเงินต้นคงค้างทั้งสิ้น,ขณะที่อื่นๆอัตราแลกเปลี่ยนในสกุลเงินถึง 45% ซึ่งในจำนวนนี้อัตราแลกเปลี่ยนที่เร็วที่สุดในสกุลเงิน CHF, GBP และ CADการพัฒนา

ณ สิ้นปี 1991 การแลกเปลี่ยนอัตราในสกุลเงินดอลลาร์สหรัฐและอื่น ๆ ที่ไม่ใช่สกุลเงินดอลลาร์สหรัฐการแลกเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ยในสกุลเงินคิดเป็น 49% และ 51% ของทั้งหมดตามลำดับยอดเงินต้นคงเหลือ การแลกเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ยในสกุลเงินดอลลาร์กลับตาลปัตร ซึ่งผู้คนสังเกตเห็นการเติบโตด้วยความสนใจ

ข้อจำกัดความรับผิดชอบ: การลงทุนมีความเสี่ยง เนื้อหาในบทความนี้ไม่ใช่คำแนะนำการลงทุน หรือเป็นการเสนอหรือเชิญชวนหรือแนะนำผลิตภัณฑ์การลงทุนใด ๆ